Hemen hemen her Türk atlısının yanında azık olarak bir et parçası bulunurdu. Tarihi kayıtlara göre Türkler tuzlanmış bir et parçasını bir beze sararak eyerlerinin altına koymaktadırlar. Burada ezilen et, atın harareti ile içten yanarak bir süre sonra âdeta pişmekteydi. Böylece hazır hale gelen et parçası ihtiyâç hâlinde yenmekteydi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.